Άγαλμα «Λυράρης Γιώργος Πετρίδης»

Ο Γιώργος ή Γώγος Πετρίδης έχει χαρακτηριστεί ως ο Πατριάρχης της Ποντιακής λύρας. Γεννημένος το 1917 ή 1918 στο Φαντάκ, ένα χωριό σε κοντινή απόσταση από την ΄Ολασα της Τραπεζούντας, ο Πετρίδης ήρθε στην Ελλάδα το 1922 όταν η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον τόπο της. Σε αντίθεση με τους περισσότερους πρόσφυγες από το Φαντάκ που εγκαταστάθηκαν στα Γιαννιτσά ή σε χωριά της Μακεδονίας, η οικογένεια Πετρίδη επέλεξε ως τόπο διαμονής την Καλαμαριά. Γιος του Σταυρή Πετρίδης, δεξιοτέχνη της λύρας, ο Γώγος θα αναδειχθεί ο μεγαλύτερος λυράρης και θα μεσουρανήσει από το 1949 και ύστερα. Ιστορική είναι και η συνεργασία του με την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης που θα συνεχιστεί ως και τη δεκαετία του 1970. Ευρύτερα γνωστός έγινε μέσα από τις συμμετοχές του σε παραστάσεις της Λέσχης στο Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στη δισκογραφία εμφανίστηκε το 1950, ενώ καθόλη τη διάρκεια της καριέρας του εμφανιζόταν σε ποντιακά κέντρα της Θεσσαλονίκης. Το χάλκινο γλυπτό που τιμά τη μνήμη και την προσφορά του Πετρίδη φιλοτεχνήθηκε από τον Ευθύμιο Καλεβρά.